Authentic self

مرحله رشد

اگر مرحله زیست رو یک بوم نقاشی در نظر بگیریم.
مدل یا الگو اونچیزیه که پدر و مادر ،جامعه، فرهنگ ، آموزش و ... جلو روی ما قرار میده تا از روی اون نقش بزنیم.
انتخاب های ما خط هایی هستند که ما روی بوم میزنیم به مادامی که این خط ها رو از هوش جاری اطرافمون بگیریم طراحی ما خیلی زیاد شبیه به الگو خواهد شد. ولی جایی که ما تصمیم بگیریم خط و نقش خودمون رو بکشیم نسبت به برداشت شخصی خودمون، در نهایت طرحی رو خلق میکنیم که حالا ممکنه که خوب باشه یا بد، ولی از نهاد خودمون شکل گرفته.

اتفاق سختی که در اینجا میفته اینه که که هرچقدر ما توسط انتخاب هامون از این چهارچوب تعریف شده فاصله میگیریم فشار جامعه و خانواده و ... روی ما بیشتر میشه و ما دچار دستکاری روانی میشیم این باعث میشه ما نخوایم نقطه امن خودمون رو ترک کنیم.

ما تو برهه های مختلف زندگی در حال مواجه شدن با انواع اتفاقات و شرایط هستیم این طبیعیه که شبیه آدم ده یا حتی سه سال پیش خودمون نباشیم و الویت و انتخاب هامون مدام در حال تغییر باشن، ولی متاسفانه پذیرش جامعه به ما قدرت مانور نمیده.

و در نهایت نسبت به فشاری که برای هر کسی متفاوته ، یک جایی دیگه ما تصمیم میگیریم روی بوم نقاشی مون یک پارچه یا پرده بندازیم و شاید چند وقت یکبار فقط بهش سر برنیم و نگاهش کنیم.

عشق داغی است که تا مرگ نیاید، نرود
هر که بر چهره از این داغ نشانی دارد

#سعدی